sedar x sedar da 17 ramadhan da... alhamdulilah....
ramadhan kali ni byk yg berubah... sungguh!
kerana ramadhan diz year jatuh pd bulan julai, cik atiqah
awal2 tahun lagi da excited....
kenape? sbb julai dtg b4 ogos... tu je sbb nye...
lagi 2 minggu kite jadi 8. sepatutnye.
julai yg di nanti setiap tahun....
julai yg suppose berbunge2 setiap tahun...
julai yg dah x de ertinye tahun ni...
dah xde lagi ucapan selamat berbuke...
xde lagi org yang tggu kite makan dulu...
xde lagi org yg kite call n msg setiap kali nk tdo...
xde lagi moning wishes yg mmbuatkan satu hari jadi happy..
sgt2 rindu.
marah. sedih. geram. atas sume keputusan yang x mengikut kehendak hati.
hampir putus harapan.
tapi ade satu yang buat kite bangun... kite ade DIA... mungkin ni yg da tertulis...
usaha satu pihak mmbuatkan kite sedar. bangun dr sumenye.
n igt satu ayat dr seorang teman...
"selama 20 tahun lebih mak ayah bagi ape yang kite nak..untuk tahun ke 24
die x kasi... "
hm.. sedang cube terima dan redha klau ceritanye mcm ni...
8thun ade die... tetbe die hilang...tak bole trime. tp kasih syang yg 8
tahun tu x bole dibanding kan ngan sayang yg 24 thun ni...
ye. sedang cube untuk lupe.
maaf. saye x kuat dah.
No comments:
Post a Comment